tag:blogger.com,1999:blog-59650562271515240092024-03-04T22:01:05.282-08:00Ορειβατώντας...Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00175749278911911898noreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-5965056227151524009.post-76783654139916633552013-07-27T06:06:00.001-07:002013-07-27T06:11:30.341-07:00Ανάβαση στο Μύτικα......<div style="text-align: justify;">
Χιλιάδες πεζοπόροι - ορειβάτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό επισκεπτονται τον Όλυμπο κάθε καλοκαίρι είτε για να θαυμάσουν το φυσικό περιβάλλον, είτε για να κατακτήσουν τις ψηλές κορυφές του μυθικού βουνού. H ανάβαση στο Μύτικα αποτελεί για κάθε Έλληνα ορειβάτη ενα όνειρο - στόχο που πρέπει να γραφτεί στο ορειβατικό του βιογραφικό. Η κατάκτηση της ψηλότερης Ελληνικής κορυφής δίνει μια ξεχωριστή συγκίνηση και μια αξέχαστη εμπειρία σ' όποιον μπει στη διαδικασία να την ζήσει.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
'' Όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά'' λέει το άσμα, και εδώ νομίζω πως συμφωνούν όλοι όσοι, εστω και στιγμιαία, αγναντέυουν τον κόσμο απ' τις κορυφές των βουνών. Η διαδικασία του να φτάσει κάποιος μέσος άστος (που δεν ασχολειται με την ορειβασία) στην Κορυφη του Μύτικα, δεν είναι απλή υπόθεση, καθώς παίζει διαρκώς με τα όρια της φυσικής του αντοχής, της υπομονης του και ερχεται ίσως και αντιμέτωπος με τους φόβους του. Δεν ειναι λίγα όμως και τ' ατομα που χωρίς να έχουν σχέση με την ορείβασια ή την πεζοπορία, κατάφεραν να πατησουν στην κορυφη, παίρνοντας δυναμη από την ισχυρή τους θέληση και μόνο. Εδω είναι και το κλειδί νομίζω, η θέληση και η προσήλωση στο στόχο. Στο Μυτικα ανεβαίνει μόνο όποιος το θέλει πολύ. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Η όλη διαδικασία απ την αρχή της ίσως σε κουράζει σωματικά αλλα παραλληλα σε μαγεύει.<strong> Διαστάυρωση Γκορτσιάς - Καταφυγιο Πετρόστρουγκας - Σκούρτα - Λαιμός - Πέρασμα Γιώσσου - Οροπέδιο Μουσών</strong>.....Μια διαδρομή γεμάτη ενναλαγές....Και τέλος ξεκούραση στα καταφύγια του Οροπεδίου, <strong>''Γ. Αποστολίδης'' και ''Χ.Κακκαλος''</strong>, παρέα με αλλους συνοδοιπόρους, κουβεντούλα και τσιπουράκι διπλα στη σόμπα. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiyt0JUzV1LdRGEwPUeIa4i_9dagl_-hgAnSbu_UlUMs6UQfvYOgfNuCn389ObAitFjM5AeLL1dhlwuMkIBEu17lVhG7An395gcpBf17OxcUH366jKfJUqvNy4NBs-ko6EVUpp0lcskkc/s1600/%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BC.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiyt0JUzV1LdRGEwPUeIa4i_9dagl_-hgAnSbu_UlUMs6UQfvYOgfNuCn389ObAitFjM5AeLL1dhlwuMkIBEu17lVhG7An395gcpBf17OxcUH366jKfJUqvNy4NBs-ko6EVUpp0lcskkc/s320/%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BC.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
'' Σκούρτα - Λαιμός''</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUpeG3Qxt_mSR4FpyWrgiZIBFWL5SGr_Dtsj5RezNoCnN0aVJxCl_fZpx_z_BSIRU2X73GPjilXyr2QPXhye01Rnkn83LaAEYxmTjatkaYWnnTdLY0lIBWagDWhhnjeWHShYvcZ0Rgbyk/s1600/kakkalos_lights.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUpeG3Qxt_mSR4FpyWrgiZIBFWL5SGr_Dtsj5RezNoCnN0aVJxCl_fZpx_z_BSIRU2X73GPjilXyr2QPXhye01Rnkn83LaAEYxmTjatkaYWnnTdLY0lIBWagDWhhnjeWHShYvcZ0Rgbyk/s320/kakkalos_lights.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Καταφύγιο ''Χ.Κάκκαλος''</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.blogger.com/" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a> </div>
<div style="text-align: justify;">
Την επομένη και εφ' οσον ο καιρός το επιτρέπει, ο δρόμος είναι προφανής......<strong>Λούκι Μυτικα</strong> και κορυφή.....Το λουκι του Μυτικα είναι ενα στενό και απότομο περασμα που οδηγεί στην κορυφή, εδώ συμβαίνουν και τα περισότερα ατυχήματα στον Όλυμπο... η επικινδυνότητά του αυξάνει όταν υπαρχει συνωστισμός ορειβατών που ανεβοκατεβαίνουν, και αυτό διοτι το εδαφος είναι σαθρό και προκαλούνται συχνά λιθοπτώσεις (καλυτερες ώρες για ν' ανεβει κανείς είναι σχετικά νωρίς το πρωί, ή απογευματάκι, όπου έχει λιγότερο κόσμο)...Χρειάζεται προσοχή και σιγουρα όχι βιασύνη, ορειβατικά μποτάκια και κρανος είναι απαραίτητα...εδω αρκετοί έρχονται αντιμέτωποι με τον φόβο, βλεποντας το απότομο και σαθρό περασμα που οδηγεί επάνω, η αδρεναλίνη ανεβαίνει.....45' λεπτα συγκεντρωσης και υπομονής χρειάζονται για να σε ανεβάσουν στο ψηλότερο σημείο της Ελληνικής γης...</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7dq9ESJ2robgsLGdR-WmGO_tRPO1kRmDkh4Ky3j3yKgdjCeMXz7fcIXe2gw-8_9rUuY1Ztm0YpQZfHJJBPyBSg_1RWY-YMxJHl-JM3IuYquvUHqTjMLMCy0Oh6IaJKww1BEq1MA71XdY/s1600/DSC_0221.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7dq9ESJ2robgsLGdR-WmGO_tRPO1kRmDkh4Ky3j3yKgdjCeMXz7fcIXe2gw-8_9rUuY1Ztm0YpQZfHJJBPyBSg_1RWY-YMxJHl-JM3IuYquvUHqTjMLMCy0Oh6IaJKww1BEq1MA71XdY/s320/DSC_0221.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
''Λουκι Μυτικα''</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiViPbkxeBqwTAkzX47ptYXvft4oCC3qbFnOKyc-uJzS2dyre5KhhguyEQWlBgteQAPy0E3E3F3MP5B55p5-SZZSqM7N5hGhe4WL09f-iS46dqgwxgFzEPqhWDp4V6Ax1hJjDM50QNrx08/s1600/DSC_0219.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiViPbkxeBqwTAkzX47ptYXvft4oCC3qbFnOKyc-uJzS2dyre5KhhguyEQWlBgteQAPy0E3E3F3MP5B55p5-SZZSqM7N5hGhe4WL09f-iS46dqgwxgFzEPqhWDp4V6Ax1hJjDM50QNrx08/s320/DSC_0219.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
''Ανάβαση στο Λούκι''</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_6IFyKZ9PjXcmeIFdj5QsAT_M3iM76P5VrU9lBxyweOjpoIIWaLEw1CA_LyF-gCPsqVLyCACPHcWaWLwqzMjBWFqlyLlI0wt25x3hLLmgDirqy8GUk9d_gIwDv4Ldcdu_G6LmUlBJ-kU/s1600/%25CE%25BC%25CF%2585%25CF%2584.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_6IFyKZ9PjXcmeIFdj5QsAT_M3iM76P5VrU9lBxyweOjpoIIWaLEw1CA_LyF-gCPsqVLyCACPHcWaWLwqzMjBWFqlyLlI0wt25x3hLLmgDirqy8GUk9d_gIwDv4Ldcdu_G6LmUlBJ-kU/s320/%25CE%25BC%25CF%2585%25CF%2584.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
''2918 μ''<br />
<br />
<br />
<br />
<strong><span style="font-size: large;"><u>Για να θυμόμαστε και να προσέχουμε:</u></span></strong> <br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Τ' ατυχήματα που έχουν κατα καιρούς συμβεί στο Λούκι πρεπει πάντα να μην μας φοβίζουν, αλλα να μας θυμίζουν οτι πάνω απ ολα πρέπει να παιρνουμε πάντα μέτρα προφύλαξης και να προσέχουμε για να είμαστε ασφαλείς....</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Comic Sans MS;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">4 - 5 - 1964: Ο</span> <strong>Γιόσος Αποστολίδης</strong> </span><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">του ΣΕΟ Θεσσαλονίκης σκοτώθηκε
μετά από παρατεταμένη πτώση της τετραμελούς σχοινοσυντροφιάς, καθώς κατέβαινε το
Λούκι του Μύτικα. Γλίστρησε κατά την κατάβαση, με αποτέλεσμα να πέσει μαζί με
τους σχοινοσυντρόφους του περίπου 600 μέτρα και να τραυματιστεί σοβαρά. Δύο από
τα μέλη της ομάδας, που γλίτωσαν με ελαφρά τραύματα, κατέβηκαν στο Λιτόχωρο για
να φέρουν βοήθεια. Ο Αποστολίδης μαζί με άλλον έναν σοβαρά τραυματισμένο
ορειβάτη παρέμειναν στο βουνό, όπου ο πρώτος υπέκυψε λόγω υποθερμίας. Ο δεύτερος
(Δ. Ιωαννίδης) ανευρέθηκε ζωντανός από ομάδα διάσωσης με επικεφαλής τον θρυλικό
Γιώργο Μιχαηλίδη και μεταφέρθηκε με ασφάλεια στο Λιτόχωρο.</span> </span></div>
<span style="font-family: Comic Sans MS;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">31 - 5 - 1994: </span>σε Ορειβατικό ατύχημα στον Μύτικα Ολύμπου σκοτώνεται
ο <b>Λευτέρης Καλατσανίδης, </b>ορειβάτης του ΣΕΟ Θεσσαλονίκης, μετά από
γλίστρημα στο Λούκι.</span></div>
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span> </div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">23 - 7 - 1995: σκοτώθηκε από πτώση στο Λούκι του Μύτικα, ύστερα
μάλλον από κάποιο καρδιακό ή εγκεφαλικό επεισόδιο, <b>ο Γιώργος Μιχαηλίδης,</b>
βετεράνος αναρριχητής που άφησε ιστορία στην ελληνική ορειβασία.<span lang="en-us"> </span></span></span></div>
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span> </div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span> </div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"> 12 - 8 - 2001: Ο <b>Ιωάννης
Χασιώτης,</b> 54, Πρόεδρος του Ορειβατικού Συλλόγου Κατερίνης , σκοτώνεται στο
"Λούκι" του Μύτικα , σε υψόμετρο 2.850 μ. από κατολίσθηση</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times;"></span> </div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times;"></span> </div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="color: black;">25 - 7 - 2004: η</span> δασκάλα <strong>Νίκη Μητροπούλου</strong> μετά από γλίστρημα στο
Λούκι του Μύτικα πέφτει στα Μεγάλα Καζάνια και βρίσκει τραγικό θάνατο.</span></div>
<span style="font-family: Times;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="color: black;">8 - 7 - 2006: </span> Ο 14χρονος <strong>Νίκος Λυμπέρης</strong>, μαζί με τον 50χρονο πατέρα του Αλέξη Λυμπέρη,
έναν από τους πλέον έμπειρους ορειβάτες του Ορειβατικού Συλλόγου Πατρών, και
ακόμη δύο άτομα επιχειρούσαν ανάβαση στην κορυφή «Μύτικας», (2.918 μ.) υπό
άσχημες καιρικές συνθήκες. Ο νεαρός ορειβάτης από την Πάτρα, διακόσια μόλις
μέτρα πριν από την κορυφή, στην τοποθεσία «Λούκι», λόγω της σαθρότητας του
εδάφους αλλά και της ολισθηρότητας, εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών,
γλίστρησε με αποτέλεσμα να πέσει σε χαράδρα βάθους 300 μέτρων και να βρει
ακαριαία τον θάνατο.</span></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.blogger.com/" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="" /></a></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00175749278911911898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5965056227151524009.post-30304163655604735662013-07-11T12:03:00.001-07:002013-07-11T12:12:28.987-07:00Γιατί κάνουμε Ορειβασία...<div style="text-align: justify;">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghC24cm2vFTmncOcGeVvNk1JQBYps8zyyZu8MYz_D_62OlmatjV82fw4C0okIAJIrYRL9q96KgAn-WmKnXx22sarNsA3hP6VoDVofhQJ8w4OZLoCYEnhENOiALLnUKxYDEIX3YaLFMbeA/s1600/newego_LARGE_t_1101_54035231.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghC24cm2vFTmncOcGeVvNk1JQBYps8zyyZu8MYz_D_62OlmatjV82fw4C0okIAJIrYRL9q96KgAn-WmKnXx22sarNsA3hP6VoDVofhQJ8w4OZLoCYEnhENOiALLnUKxYDEIX3YaLFMbeA/s400/newego_LARGE_t_1101_54035231.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Γιατί η ορειβασία; Γιατί τα βουνά υπάρχουν… Γιατί τα δάση και οι πλαγιές -χιονισμένες ή ανθοσκέπαστες- υπάρχουν… Τα κελαϊδίσματα στο ευωδιαστό χάραμα, η απεραντοσύνη των κορυφών υπάρχουν… Και μας περιμένουν. Όχι για να «νικήσουμε» ή να «κατακτήσουμε», όπως απερίσκεπτα γράφουν πολλοί, ξεχνώντας ότι η φύση είναι μεγάλη και αιώνια, ενώ εμείς μικροί και εφήμεροι.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ανεβαίνουμε στα βουνά, διασχίζουμε τις ρεματιές, ερχόμαστε στη φύση για να ζητήσουμε την ελευθερία μας απολαμβάνοντας την ομορφιά της. Να γνωρίσουμε το μεγαλείο της. Να μάθουμε τη συντροφικότητα. Να διδαχθούμε από τη φύση και να φθάσουμε σε μια ισορροπία μαζί της και με τον εαυτό μας. Αυτή η ισορροπία δεν έρχεται μεταφέροντας στο βουνό το μοντέλο του καταναλωτικού τουρισμού ούτε κομπάζοντας για «κινδύνους» και «περιπέτειες», όπως προβάλλεται τελευταία. Η ισορροπία έρχεται με τον φυσιολατρικό δρόμο. Η αληθινή περιπέτεια είναι η συγκίνηση και το δέος που μας προξενεί η μεγαλοπρέπεια του ορεινού τοπίου και των ουρανών. Είναι η επαφή με το απρόσμενο που μπορεί να μας επιφυλάξει το βουνό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTEFv7G7kTpIcXGCdON2SUoOYMLST6VZzp0uMnV7YbQnUMJfS_npYBeQBBO0wBUV7S3-FFTAOj1ACseYfmPHOAmL2enLlYTXgOO_n19C3cZwRsKiMaBGtjkvBK8jm228SkqDbs1ZmYIw4/s1600/oreini-pezoporia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTEFv7G7kTpIcXGCdON2SUoOYMLST6VZzp0uMnV7YbQnUMJfS_npYBeQBBO0wBUV7S3-FFTAOj1ACseYfmPHOAmL2enLlYTXgOO_n19C3cZwRsKiMaBGtjkvBK8jm228SkqDbs1ZmYIw4/s320/oreini-pezoporia.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Με την ορειβασία και τις συγγενικές δραστηριότητες (ήπια ορεινή πεζοπορία, αναρρίχηση, διάσχιση φαραγγιών με βάρκα ή με τα πόδια, ορειβατικό σκι) μπορούν όλοι (παιδιά και μεγάλοι) να χαρούν μια απίστευτα όμορφη πατρίδα που δεν υποψιάζονται, μακριά από την τουριστική «αξιοποίηση». Να έλθουν σε επαφή με άγνωστα στοιχεία του διαχρονικού ελληνικού πολιτισμού.</div>
<div style="text-align: justify;">
Αλλά το σημαντικότερο στοιχείο της ορειβατικής φιλοσοφίας, που μας καταξιώνει και ολοκληρώνει σαν ανθρώπους, είναι η αλληλεγγύη. Πριν και πάνω απ” όλα ο ορειβάτης είναι ?νθρωπος… Όπως έλεγε παλιός ορειβάτης: «Ακόμη και αν βρίσκομαι λίγα μέτρα κάτω από μια κορυφή που αποτελούσε για μένα όνειρο ζωής, θα είμαι υπερήφανος και ευτυχής αν εγκαταλείψω την προσπάθεια για να βοηθήσω κάποιον συνορειβάτη που κινδυνεύει και με χρειάζεται».</div>
<div style="text-align: justify;">
Η ανάβαση στην κορυφή δεν αποτελεί υπέρτατο σκοπό. Η ανάβαση είναι το μέσο για να βιώσουμε τον «καλό αγώνα» και να μαθαίνουμε από την ευταξία της Φύσης και του Ανθρώπου.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η Ορειβασία είναι άθλημα και αγώνας εσωτερικός που εξυψώνει την ψυχή και χαλυβδώνει σώμα και θέληση. Και προχωρεί πέρα και πάνω από τα άλλα αθλητικά αγωνίσματα. Δεν εμπεριέχει ανταγωνισμούς και πρωταθλητικές επιδόσεις, αλλά συμμετοχή, αλληλοβοήθεια -χωρίς νικητές και ηττημένους.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9vIdEDtLNqF5J58aZlW6jKDuRMelwIkFS57u39-_xJbXg8KPBvQ1bUYPqbeBccrG5B_kab_3_zF68smeugNrf7XEltzk0m3wRzarBPOwMrif_nxMW2zoMjshOkqSgEw_lpsmBof2GBdY/s1600/orivasia2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9vIdEDtLNqF5J58aZlW6jKDuRMelwIkFS57u39-_xJbXg8KPBvQ1bUYPqbeBccrG5B_kab_3_zF68smeugNrf7XEltzk0m3wRzarBPOwMrif_nxMW2zoMjshOkqSgEw_lpsmBof2GBdY/s320/orivasia2.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, που καταβάλλεται προσπάθεια να μετατραπούν τα πάντα σε εμπορεύματα, γίνεται συνείδηση ότι πρέπει να αντισταθούμε στην ισοπέδωση και τον ευτελισμό των αξιών και των ιδανικών. Όπως κάθε έκφραση του ανθρώπινου πολιτισμού, έτσι και η Ορειβασία μπορεί να αποτελέσει «μοχλό» αντίστασης, γιατί σφυρηλατεί χαρακτήρες και δημιουργεί ήθος.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Απόσπασμα από το βιβλίο «60 χρόνια δράση» του Ε.Ο.Σ. Χαλκίδας<br />
<br />
<br />
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00175749278911911898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5965056227151524009.post-50397998339326713172013-07-10T07:24:00.004-07:002013-07-10T07:24:43.538-07:00Μπετζοβολιός Πάργας<div style="text-align: justify;">
Ο <strong>Μπετζοβολιός ή Πεζοβολιός</strong> έιναι ένα από τα τρία βουνα - κορυφές ( ΄τ' αλλα δύο είναι: η <strong>Κρανιά</strong> (927 μ) και το <strong>Μπουσμπαλί</strong> (756 μ) ) που απαρτίζουν τα <strong>όρη Πάργας</strong>. Η κορυφή του φτάνει σε ύψος τα 738 μετρα, απ την οποία μπορεί να θαυμάσει κανείς εξαίσια θέα προς την Παργα, το Ιονιο πελαγος αλλα και προς την ενδοχώρα της Ηπείρου. Χαρακτηριστικο του είναι η ''διπροσωπια'' που παρουσιαζει όσον αφορα τη βλάστησή του, καθώς οι δυτικές πλαγιες είναι εντελως γυμνές και πετρώδεις, με παρουσία μόνο υπεραιωνόβιων βελανιδιών, ενω αντίθετα οι ανατολικές πλαγιές σφύζουν απο θαμνώδη βλάστηση. Εντυπωση επίσης προκαλεί και η απότομη ΝΑ ράχη του βουνού, η οποία αν και αρκετά επίπονη στην ανάβασή της σε αποζημιώνει με τη θέα που προσφέρει εν τέλει.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Αύριο πέμπτη 11/7/13, λέμε να πάμε μια βόλτα ως εκεί, όσοι από εσάς θέλετε μας κάνετε παρέα....</div>
<div style="text-align: justify;">
Ωρα αναχώρησης απο το Σταθμο του κτελ : 5.30 πμ</div>
<div style="text-align: justify;">
Ωρες πορείας: 5</div>
<div style="text-align: justify;">
Βαθμός δυσκολίας: Β'</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgorU3eXWuzIZopK0jVwaMc9yKwBHIOY7Y51qnE27HhTXxa9XxiRWIxNDieraVsmKBl7_iyC0K6EVZ2mBv6ziVb7z7s3zg1gbAlluCsIw-CDjlrgSj_bKGtpXIDwKKulwltYKc4xs2ldA/s1600/meer.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgorU3eXWuzIZopK0jVwaMc9yKwBHIOY7Y51qnE27HhTXxa9XxiRWIxNDieraVsmKBl7_iyC0K6EVZ2mBv6ziVb7z7s3zg1gbAlluCsIw-CDjlrgSj_bKGtpXIDwKKulwltYKc4xs2ldA/s400/meer.jpg" width="391" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Η ΝΑ πλαγιά του Μπετζοβολιού, κάτω το Λύχνος</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAUIhyo9yRKBj_9F9UOPDVWex48xOgSAExMJr_McegZqkTD1TphRVxxTOd-ysUwh9_0PsBw5pa0f6o2Ze-BY6O3Uw1KeX_r8Kd-BuJa1_geq_5slZWlkNpXwt8jFxUKLhMxBEF7pWsQdk/s1600/original_P3110054.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAUIhyo9yRKBj_9F9UOPDVWex48xOgSAExMJr_McegZqkTD1TphRVxxTOd-ysUwh9_0PsBw5pa0f6o2Ze-BY6O3Uw1KeX_r8Kd-BuJa1_geq_5slZWlkNpXwt8jFxUKLhMxBEF7pWsQdk/s320/original_P3110054.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Η θέα προς την Πάργα απο την κορυφή</div>
<div style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSk4XESImauRPUNyY8AWW1oYRoahLSJ4TQArpikEhEVVjz4RBEH2kZ280-_PxAK-Bvuvk5jQrbRHhyphenhyphenCBRYor1ABiTFa884DD2rB_GjuF6TzKRo-ylfm4m1h3SbH66UXDET7RupLU7wiNA/s1600/original_P3110032.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSk4XESImauRPUNyY8AWW1oYRoahLSJ4TQArpikEhEVVjz4RBEH2kZ280-_PxAK-Bvuvk5jQrbRHhyphenhyphenCBRYor1ABiTFa884DD2rB_GjuF6TzKRo-ylfm4m1h3SbH66UXDET7RupLU7wiNA/s320/original_P3110032.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="clear: both; text-align: center;">
Από την ορειβατική εξόρμηση του ΕΟΣ Ιωαννίνων.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00175749278911911898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5965056227151524009.post-22046995518294978542013-07-09T11:59:00.001-07:002013-07-09T12:04:45.947-07:00Στα 300 ευρώ το πρόστιμο για το ελεύθερο κάμπινγκ<div class="related-posts">
</div>
<div id="content" role="main">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1Wb-y1fzFjGbuG-BXCZeHhz_XkAgs4SSbM1-MIO_UG4pTSVbgIgweB1fCiR3AmhgYrBkG01ggEmw6OhrEU8EnpOUKOpQiMD8htoVhRS4F6QMzdyHeAZyLtcfWGa0dLlmPAVUQJP4eE-0/s1600/freecamp2010-600_133618_15D444.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1Wb-y1fzFjGbuG-BXCZeHhz_XkAgs4SSbM1-MIO_UG4pTSVbgIgweB1fCiR3AmhgYrBkG01ggEmw6OhrEU8EnpOUKOpQiMD8htoVhRS4F6QMzdyHeAZyLtcfWGa0dLlmPAVUQJP4eE-0/s400/freecamp2010-600_133618_15D444.jpg" width="400" /></a></div>
<h1 class="entry-title">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: small;">Το πρόστιμο για ελεύθερο κάμπινγκ υπερδιπλασιάζεται, όπως προβλέπει το προσχέδιο του νέου νόμου για τον τουρισμό.</span></h1>
<div class="inpost-ad" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Πιο συγκεκριμένα, από 147 ευρώ που ήταν το πρόστιμο ως τώρα, θα πάει στα 300 ευρώ, ενώ στο σχέδιο νόμου «Απλούστευση διαδικασιών για την ενίσχυση της τουριστικής επιχειρηµατικότητας, αναδιοργάνωση του Ελληνικού Οργανισµού Τουρισµού και λοιπές διατάξεις», που βρίσκεται σε επεξεργασία από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής και δεν έχει ψηφιστεί ακόμη από την Ολομέλεια, αναφέρεται:</span></div>
<div class="entry-content" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">«Το τελευταίο εδάφιο της παρ. 12 του άρθρου 4 του ν. 2160/1993 που συµπληρώθηκε µε την παρ. 1 του άρθρου 21 του ν. 2741/1999 (Α΄199), τροποποιείται και αντικαθίσταται ως εξής: «Επιβολή προστίµου. Οι παραβάτες τιµωρούνται µε πρόστιµο ύψους τριακοσίων (300) ευρώ ανά άτοµο ή ανά κατασκηνωτικό ή ανά µεταφορικό µέσο, που επιβάλλεται από το βεβαιούν την παράβαση αστυνοµικό ή λιµενικό όργανο και εισπράττεται σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 104 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ) του ν. 2696/1999 (Α΄57). Σε ελέγχους από µεικτά συνεργεία την ποινή του προστίµου επιβάλλει το αστυνοµικό όργανο που παρίσταται κατά τον έλεγχο.»</span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<span class="author vcard"><em>Αρθρογράφος:</em> <a class="url fn n" href="http://www.neolaia.gr/author/irina_def/" title="Δείτε όλα τα άρθρα by Irina_def">Irina_def</a></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00175749278911911898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5965056227151524009.post-88518722602780724752013-07-09T06:05:00.001-07:002013-07-09T06:06:22.070-07:00Δρακόλιμνες<div align="justify">
<span style="color: black;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><u><strong>Δρακόλιμνη της Γκαμήλας</strong></u> </span></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: black; font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span> </div>
<div align="justify">
<span style="color: black; font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Η Δρακόλιμνη της Γκαμήλας είναι περισσότερο γνωστή από εκείνη του Σμόλικα λόγω και της τουριστικής ανάπτυξης των χωριών της περιοχής. Έχει σχήμα ελλειψοειδές, περίμετρο γύρω στα 400 βήματα (5 στρέμματα περίπου) και βρίσκεται σε υψόμετρο 2.000μ., στα ριζά της κορυφής Πλόσκος (2.377μ.) και δίπλα στον γκρεμό που βλέπει προς τον Αώο ποταμό. Το τοπίο γύρω από την λίμνη, γυμνό, αλλά ταυτόχρονα εντυπωσιακά πλούσιο, προκαλεί δέος. Στα νερά της ενδημούν Αλπικοι Τρίτωνες. To μονοπάτι που οδηγεί στη Δρακόλιμνη ξεκινάει από το Μικρό Πάπιγκο, στις 3 ώρες φτάνει κανείς στο ορειβατικό καταφύγιο της Αστράκας (1920 μ), και από εκει σε επιπλέον 1 περίπου ωρα φτάνει στη Δρακόλιμνη.</span></div>
<div align="justify">
<span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><u><strong></strong></u></span> </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrz_x4c8MV3gBilcFFROo0SvsDwGhTBuWp_zYqUCyRfIYaoPXns9iWkp3R2NWj6OD9tG7ghHj3SsJtJCa7mLD5I1ZV4X2jPhOHeX4_ASATU1BvWkDNCC-1C3XDS7RcQP8zeCViGcypD8Q/s1600/drakolimne15.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrz_x4c8MV3gBilcFFROo0SvsDwGhTBuWp_zYqUCyRfIYaoPXns9iWkp3R2NWj6OD9tG7ghHj3SsJtJCa7mLD5I1ZV4X2jPhOHeX4_ASATU1BvWkDNCC-1C3XDS7RcQP8zeCViGcypD8Q/s400/drakolimne15.jpg" width="400" /></a></div>
<div align="justify">
<span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><u><strong></strong></u></span> </div>
<div align="justify">
<strong><u><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"></span></u></strong> </div>
<div align="justify">
<strong><u><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"></span></u></strong> </div>
<div align="justify">
<span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><u><strong></strong></u></span> </div>
<div align="justify">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="color: black;"><u><strong>Δρακόλιμνη του Σμόλικα</strong></u></span><span style="color: black;"></span></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: black; font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span><br />
<span style="color: black; font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Δεύτερη σε μέγεθος μετά την Γκαμήλα, αλλά ισάξιας ομορφιάς, είναι η δρακόλιμνη του Σμόλικα ή Λύγκα όπως αλλιώς λέγεται. Στα βλάχικα λέγεται Ντιβιρλίγκα. Βρίσκεται σε υψόμετρο 2150 μέτρων κάτω από τον κώνο που σχηματίζει η κορυφή του Σμόλικα (2637 m). Έχει έκταση 3 με 4 στρέμματα, με περίμετρο περίπου 375 ανθρώπινα βήματα, αλλά έχει μεγάλο βάθος. Έχει σχήμα καρδιάς και ο πυθμένας της κοκκινίζει, ενώ στα νερά της κολυμπούν τρίτωνες. Πανέμορφη με βιόλες, ορχιδέες, αγριομενεξέδες, σαξιφραγκιές και κρίνους στις παραλίμνιες περιοχές, νομίζει κανείς ότι βρίσκεται σε αλπικό τοπίο. Το μονοπάτι για την δρακόλιμνη του Σμολικα ξεκινάει από το χωριό Αγία Παρασκευή, στην εθνική οδό Κόνιτσας - Κοζάνης.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh44IqQ6t1Ioeg9DyXOra3hLAXvxnyGoxCx2Xk7PBdCpY7RxyJtveTBsdKx7-NgReWolZswvSM5aR9fZegr0aXC7DZlubb_jnPfIU4TdlU1qpAZWcfUCVQrt7vnOSKmx2UQZcwBgBFp2sE/s1600/__2_1_~1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh44IqQ6t1Ioeg9DyXOra3hLAXvxnyGoxCx2Xk7PBdCpY7RxyJtveTBsdKx7-NgReWolZswvSM5aR9fZegr0aXC7DZlubb_jnPfIU4TdlU1qpAZWcfUCVQrt7vnOSKmx2UQZcwBgBFp2sE/s320/__2_1_~1.JPG" width="320" /></a></div>
<div align="justify">
<span style="font-family: Times;"></span> </div>
<span style="font-family: Times;"></span><br />
<span style="font-family: Times;"><div align="center" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: 14pt;"><b><span lang="el"></span></b></span> </div>
<div align="center" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: 14pt;"><b><span lang="el"></span></b></span> </div>
<div align="center" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: 14pt;"><b><span lang="el"></span></b></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: 14pt;"><b><span lang="el">Μύθοι σχετικοί
με τις Δρακολίμνες</span></b></span></div>
<div align="justify">
</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
</div>
</span><br />
<br />
<div align="justify" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: 12pt;"><span lang="el">Σύμφωνα με ένα
μύθο, στις Δρακολίμνες του Σμόλικα και της Τύμφης ζούσαν δύο Δράκοι. Οι Δράκοι
είχαν έχθρα μεταξύ τους και κάθε φορά που αγρίευαν πετούσαν ο ένας στον άλλο
πέτρες. Ο μύθος εξηγεί, σύμφωνα με τους ντόπιους, το γιατί οι όχθες της
Δρακολίμνης του Σμόλικα έχουν άσπρο χρώμα με διάσπαρτες μαύρες πέτρες και οι
όχθες της λίμνης της Τύμφης έχουν μαύρο χρώμα με διάσπαρτες άσπρες
πέτρες.</span></span></div>
<div align="justify">
</div>
<div align="justify" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
</div>
<div align="justify" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: 12pt;"><span style="color: black;"><span lang="el">Σύμφωνα με άλλο θρύλο, </span>ένα βράδυ βγήκε από τα νερά της
Δρακολίμνης τού Σμόλικα ένα μεγάλο άγριο κριάρι, που πρώτη φορά το
έβλεπαν οι γύρω βοσκοί. Το κριάρι βέλαξε, καλώντας τα πρόβατα που
έβοσκαν στο βουνό γύρω από τη λίμνη, και τότε όλα έτρεξαν ξοπίσω του.
Τότε κι’ εκείνο πήδησε μέσα στη Δρακολίμνη και τα νερά κατάπιαν τα κοπάδια των
τσοπάνηδων, που απόμειναν μονάχοι να κλαίνε την ξαφνική συμφορά τους. Το μεγάλο
εκείνο κριάρι ήταν <span lang="el">ο</span> Δράκος της λίμνης τού Σμόλικα, πού
είχε επιθυμήσει αρνίσιο κρέας<span lang="el">. </span>Από τότε, οι Σαρακατσάνοι
αποφεύγουν να βοσκούν τα κοπάδια τους κοντά στις Δρακολίμνες<span lang="el">.
</span></span></span></div>
<div align="justify">
</div>
<div align="justify" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: 12pt;"><span lang="el"><b>Ο θρύλος του Αλή
Πασά.</b> </span><span style="color: black;">Σ<span lang="el">ύμφωνα με το θρύλο,
</span>οι Δράκοι δεν επιτρέπουν να αναμειχθεί στις λίμνες τους κανένας
άλλος<span lang="el"> και </span>βομβαρδίζουν με άγριο χαλάζι εκείνον πού θα <span lang="el">επιχειρίσει</span> να το <span lang="el">κάνει</span>. Οι κάτοικοι στα
Ζαγόρια διηγούνται, ότι <span lang="el">ο Αλή Πασάς.</span> τον Ιούλιο τού 1814,
θέλησε να ανεβάσει πάνω στη Δρακολίμνη της Γκαμήλας δύο βάρκες, δύο μονόξυλα,
από τη λίμνη των Ιωαννίνων. Κατόρθωσε να φέρει τις βάρκες του <span lang="el">ως</span> την κορυφή των Ζαγοριών, αγγαρεύοντας άντρες και γυναίκες της
περιοχής. Η <span lang="el">μια</span> βάρκα όμως καταστράφηκε και διαλύθηκε επί
τόπου και από τότε ή κορυφή εκείνη ονομάζεται Μονόξυλο. Την άλλη
την ανέβασαν <span lang="el">ως</span> το χωριό <span class="SpellE">Ροδόβολη</span>. Ξαφνικά ξέσπασε απροσδόκητα τρομερή καταιγίδα με
βροχή<span lang="el">,</span> κεραυνούς και χοντρό χαλάζι, που αναποδογύρισε τις
τέντες τού <span lang="el">Π</span>ασά και κατ<span lang="el">έ</span>στρεψε τη
βάρκα. Τόσο πολύ τρομοκρατήθηκε <span lang="el">ο Αλή Πασάς</span> από τη φοβερή
εκείνη χαλαζοθύελλα, ώστε <span lang="el">καβάλησε </span>αμέσως το άλογό του και
μέσα από στενά μονοπάτια κατρακύλησε <span lang="el">ως</span> το <span class="SpellE">Σκαμνέλι</span>. Μόλις εγκατέλειψε το βουνό αμέσως <span lang="el">η</span> καταιγίδα σταμάτησε και <span lang="el">ο</span> ουρανός
καθάρισε. Εκείνος όμως δεν τόλμησε να ξαναγυρίσει.<span lang="el"> </span>Λίγο
διάστημα αργότερα<span lang="el">, </span>κάποιος <span class="SpellE">Φάλαρης</span> προσπάθησε κι’ αυτός ν’ ανεβάσει βάρκα στη μια
Δρακολίμνη. Αλλά και αυτός δέχθηκε επίθεση σφοδρότατης χαλαζοθύελλας<span lang="el">. </span>Από τότε κανείς<span lang="el"> </span>ποτέ, <span lang="el">δεν
επιχείρησε</span> να ανεβάσει βάρκα στις Δρακολίμνες, <span lang="el">οι οποίες
</span>παραμένουν απομονωμένες και ανεξερεύνητες.</span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00175749278911911898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5965056227151524009.post-88561603502137204382013-07-06T11:08:00.003-07:002013-07-06T11:10:20.061-07:00Η λίμνη Γκιστόβα <br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxzZMF9RATEfnevut_QbQJkEvW_mMWMy5cB8_rMAKIJRkddmLoBHgu_ZcqWnfuQ09HcPrXrYnUTJAKOQJLELr3fAo2ryKtdPo8L8doQe6RbzZc35MT-Tf9qe1wh24aiMWWa-rVZcPOWr4/s1600/DT3023.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxzZMF9RATEfnevut_QbQJkEvW_mMWMy5cB8_rMAKIJRkddmLoBHgu_ZcqWnfuQ09HcPrXrYnUTJAKOQJLELr3fAo2ryKtdPo8L8doQe6RbzZc35MT-Tf9qe1wh24aiMWWa-rVZcPOWr4/s400/DT3023.jpg" width="400" /></a><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Η αλπική λίμνη<strong> Γκιστόβα</strong>, βρίσκεται στο όρος <strong>Γράμμος</strong> και είναι η ψηλότερη και μεγαλύτερη αλπική λίμνη των ελληνικών βουνών. Βρίσκεται σε υψόμετρο 2353 μετρων, ακριβώς πανω στη μεθοριακή γραμμή των Ελληνοαλβανικών συνόρων. Εχει μήκος περιπου 150 μέτρα, ενώ όσον αφορα το βαθος οι απόψεις διίστανται (πολλοι λένε οτι είναι 50 μετρα, μερικοι λενε 20 και αλλοι οτι δεν εχει μετρηθεί επακριβώς). Χαρακτηριστικό της ειναι οτι κρατάει το νερό της καθ' ολη τη διάρκεια του χρόνου. Τους χειμερινούς μήνες ειναι παγωμένη και μονίμως καλυμμένη με χιόνια. Στα νερά της ζούν <strong>Αλπικοί Τρίτωνες</strong>, όπως και στις αλλες αλπικές λίμνες των ελληνικών βουνών. Η προσέγγισή της γίνεται ευκολότερα από το χωριό <strong>Γράμμουστα</strong>, απ' όπου απαιτούνται περίπου 3 μιση ώρες πεζοπορίας για να φτασει κανείς μεχρι τη λίμνη. Απο τη λίμνη για ν' ανεβει κανείς στην ψηλότερη κορυφή του Γράμμου ''2520'' απαιτείται αλλη 1 μιση ώρα.</div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-n2CDfub-eQo-GmLcYfWrTxWBjROMsHMk7BpTG2SiN8DAtOafbMcfP-CukpfL2BBcjErWqoeWjFSfxDWnTQzfNmi4j-4h-qNPVyrhmMgnJyFZIuM-3hE_ibmbdmYED6OjogdgLDNOeWk/s1600/68087215.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-n2CDfub-eQo-GmLcYfWrTxWBjROMsHMk7BpTG2SiN8DAtOafbMcfP-CukpfL2BBcjErWqoeWjFSfxDWnTQzfNmi4j-4h-qNPVyrhmMgnJyFZIuM-3hE_ibmbdmYED6OjogdgLDNOeWk/s400/68087215.jpg" width="400" /></a></div>
Η αλπική λίμνη Γκιστόβα. Δεξια στο βάθος το ''2520'' του ΓράμμουAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/00175749278911911898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5965056227151524009.post-72268667946227938962013-07-04T15:32:00.001-07:002013-07-04T15:39:02.537-07:00100 χρόνια απο την κατάκτηση του Ολύμπου...<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Φέτος το καλοκαίρι (2 Αυγούστου), η ελληνική ορειβασία γιορτάζει την επέτειο της συμπλήρωσης ενός αιώνα από την κατάκτηση της ψηλότερης ελληνικής κορυφής, του Μύτικα με τα 2.918 μέτρα...</span><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><u><strong><span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Μικρό χρονικό της πρώτης ανάβασης</span></span></strong></u><span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span></span></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span></span></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Τον Ιούλιο του 1913 οι Ελβετοί Frederic Boissonnas (1858-1946), φωτογράφος-εκδότης και Daniel Baud Bovy (1870-1958), συγγραφέας-τεχνοκρίτης, μετά την περιήγησή τους στην απελευθερωμένη Ήπειρο, φθάνουν στη Θεσσαλονίκη για να παρακολουθήσουν και να φωτογραφήσουν τις πολεμικές επιχειρήσεις, μετά από πρόσκληση της Ελληνικής Κυβέρνησης.</span></span><span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"> Οι δύο Ελβετοί, θέλοντας να αξιοποιήσουν τις οκτώ ημέρες που μεσολαβούσαν μεταξύ των δύο υποχρεωτικών εμβολιασμών τους για χολέρα, αποφάσισαν να εξερευνήσουν τον Όλυμπο, εκπληρώνοντας έτσι ένα παλιό τους όνειρο</span>.</span></span><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="font-family: georgia,serif;"></span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><span style="font-family: georgia,serif;"></span></span> </div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Στις 28 Ιουλίου φθάνουν στο Λιτόχωρο με καΐκι από τη Θεσσαλονίκη (όπως συνηθιζόταν τότε) και αφού παίρνουν για οδηγό τον κυνηγό αγριοκάτσικων Χρήστο Κάκαλο (1882-1976) ξεκινούν την επόμενη ημέρα για τη Μονή Αγίου Διονυσίου, όπου φθάνουν το μεσημέρι. Την ίδια μέρα ανηφορίζουν το παλιό μονοπάτι στα βόρεια του μοναστηριού και κατασκηνώνουν στην Πετρόστρουγκα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: georgia,serif;"></span> </div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Στις 30 Ιουλίου, αφού αφήνουν την Πετρόστρουγκα και το κατεστραμμένο από μεγάλη πυρκαγιά δάσος της, ανηφορίζουν στη Σκούρτα και αφού διασχίσουν το «λαιμό» φθάνουν στην άκρη του σημερινού «Οροπεδίου των Μουσών», που αμέσως βαφτίζουν «Λιβάδι των θεών». Στη συνέχεια ανεβαίνουν στον Προφήτη Ηλία και εξερευνούν τη βάση του Στεφανιού. Βαφτίζουν το Στεφάνι «Θρόνο του Διός», ενώ στο Σκολιό δίνουν την περίεργη ονομασία «Μαύρη κορυφή» (γιατί εκείνη την ώρα ήταν σκοτεινή η πλευρά της προς τα Μεγάλα Καζάνια).</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span><br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Από το οροπέδιο κατεβαίνουν απότομες σάρες και σε δύο ώρες φθάνουν στην άκρη του δάσους, όπου υπήρχε μία καλύβα ξυλοκόπων. Στο σημείο αυτό είναι σήμερα το μικρό ξέφωτο, ΒΑ του καταφυγίου «Σπήλιος Αγαπητός», που λειτουργεί ως ελικοδρόμιο. Στην καλύβα συνειδητοποιούν ποιος είναι ακριβώς ο «δρόμος» για την κορυφή.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Στις 31 Ιουλίου, ενώ η ομάδα έχει αποφασίσει να επιστρέψει στο Λιτόχωρο, κοντά στο μοναστήρι αποφασίζουν να επιχειρήσουν την ανάβαση στην ψηλότερη και απάτητη κορυφή του Ολύμπου. Έτσι επιστρέφουν στα Πριόνια, όπου το βράδυ δοκιμάζονται από μία φοβερή θύελλα. Την επόμενη μέρα, αρκετά ταλαιπωρημένοι ανηφορίζουν το Μαυρόλογγο και το απόγευμα φθάνουν στην καλύβα όπου και διανυκτερεύουν.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span><br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Πριν ακόμα ξημερώσει ξεκινούν με ομίχλη, χαλάζι και δυνατό αέρα. Μετά από μία κοπιαστική ανάβαση από μικρές χαραδρώσεις, σάρες και απότομους γλιστερούς βράχους, βρίσκονται με μία τελευταία έφοδο πάνω σε μία στενή κορυφογραμμή (από την περιγραφή φαίνεται ότι ανέβηκαν κατευθείαν από τα Ζωνάρια).</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Σκαρφαλώνοντας συνέχεια μέσα στην ομίχλη, ο Χρήστος Κάκαλος μπροστά ξυπόλητος και πίσω οι δύο Ελβετοί δεμένοι με σχοινί, ανεβαίνουν τελικά σε μία «καταφαγωμένη» κορυφή που βαφτίζουν «Κορυφή της Νίκης» (προς τιμήν της νίκης των ελληνικών στρατευμάτων στο Σαραντάπορο), νομίζοντας πως είναι η ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου. Οι Ελβετοί γράφουν λίγα λόγια για την ανάβαση σε μία κάρτα, τη βάζουν μέσα σε ένα μπουκάλι και το τοποθετούν προσεκτικά κάτω από ένα σωρό από πέτρες για να το προστατεύσουν (βρέθηκε 14 χρόνια μετά, στάλθηκε στην Ελβετία και σήμερα βρίσκεται στα γραφεία της Ε.Ο.Ο.Α.)</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Σε ένα ξάνοιγμα όμως του καιρού βλέπουν μία άλλη φοβερότερη κορυφή ψηλότερα από το σημείο που βρίσκονται και καταλαβαίνουν το λάθος τους. Απογοητευμένοι κατεβαίνουν από την απόκρημνη κορυφή που τώρα ονομάζουν «Ταρπηϊα Πέτρα». Αλλά, όπως γράφει αργότερα ο Boissonnas, στην καρδιά κάθε θνητού βρίσκεται ένα κομματάκι από τη φωτιά του Προμηθέα.</span></div>
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvVtq4HC8xPTvrgppKIyUoYd1slvjtcSD-oF6fclo9Zo9-wy-FjBdEe1oO81Se-2YY_lLSMB9oqo9GgeVlx-Z5EFgJ100AvksEuCkfpWry87Um_rEKJNKBS55evXTmXnmIA7EhuBVBCWo/s480/assets_LARGE_t_420_54164286_type12128.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvVtq4HC8xPTvrgppKIyUoYd1slvjtcSD-oF6fclo9Zo9-wy-FjBdEe1oO81Se-2YY_lLSMB9oqo9GgeVlx-Z5EFgJ100AvksEuCkfpWry87Um_rEKJNKBS55evXTmXnmIA7EhuBVBCWo/s320/assets_LARGE_t_420_54164286_type12128.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Στην ''Ταρπηία πέτρα'' σημερινό ''Παραμύτικα''</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Ο Χρήστος Κάκαλος με κατεβασμένο το κεφάλι, αμίλητος, κατεβαίνει την απότομη κόψη. Σταματάει. Μπροστά του ο «κατακόρυφος διάδρομος» που οδηγεί στην ψηλότερη κορυφή. "Επάνω;" ρωτάει. Οι Ελβετοί του γνέφουν καταφατικά. Είναι η μυστική απόφαση που είχαν πάρει προηγούμενα και οι τρεις τους, ο καθένας για τον εαυτό του, χωρίς να ανταλλάξουν λέξη. Όλοι τους μία σκέψη, μία καρδιά. Χωρίς άλλα λόγια ο Κάκαλος αφήνει τα φωτογραφικά του σύνεργα στη βάση του διαδρόμου και ρίχνεται μπροστά, σκαρφαλώνει με πείσμα τους λείους και επικίνδυνους βράχους ακολουθούμενος από τους δύο Ελβετούς. Σε λίγο είναι στο τέρμα, δεν πάει παραπάνω, είναι στην κορυφή.<br />Έτσι στις 2 Αυγούστου 1913 (οι Ελβετοί ήδη χρησιμοποιούσαν το σημερινό ημερολόγιο), ώρα 10 και 25΄ το πρωί κατακτιέται η ψηλότερη κορυφή της Ελλάδος, η απάτητη μέχρι εκείνη τη στιγμή κορυφή του Ολύμπου. Κατακτητές της οι Χρήστος Κάκαλος, Frederic Boissonnas και Daniel Baud Bovy. Ο Χρήστος Κάκαλος έγινε αργότερα ο πρώτος επίσημος οδηγός του Ολύμπου και για τελευταία φορά ανέβηκε στην ψηλότερη κορυφή, το Μύτικα, το 1972.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Η ανάβαση αυτή και η κατάκτηση της κορυφής, που βάφτισαν τότε «<strong class="bbc">Κορυφή Βενιζέλος</strong>»<br />(Μύτικας ονομάστηκε αργότερα) έγινε επίσημα γνωστή το 1919 με την έκδοση του βιβλίου «La Grèce Immortelle»).</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span><br /></div>
<span style="font-family: georgia,serif;"></span><br />
<span style="font-family: georgia,serif;"></span><br />
<span style="font-family: georgia,serif;"></span><br />
<strong><u><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Λιγα λόγια για τον Χρηστο Κάκαλο</span></u></strong><br />
<span style="font-family: georgia,serif;"></span><br />
<span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times New Roman;">(13.07.1882 - 12.04.1976)</span></span><br />
<span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span></span><br />
<span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Γεννήθηκε και πέθανε στο Λιτόχωρο Πιερίας. Ήταν κυνηγός αγρικάτσικων, και ένας από τους λίγους που ήξερε απ' εξω και ανακατωτά όλα τα μονοπάτια του Μυθικού Όλυμπου. Το καλοκαιρι του 1913 ανέλαβε να οδηγήσει τους Ελβετούς περιηγητές, τον περίφημο φωτογράφο <strong>Φρεντερίκ Μπουασονά</strong> και τον συνοδό του <strong>Μποβί</strong> , στην κορυφη του βουνού, κατι που πραγματοποιήθηκε στις<strong> 2 Αυγουστου του 1913</strong>. Προς τιμήν του, στις </span><span style="font-family: Times New Roman;">13-6-1984 μετονομάστηκε στ' όνομά του το Καταφύγιο Ολύμπου Γ' ''Βασιλευς Παύλος'' , που βρίσκεται στο οροπέδιο των Μουσών σε υψόμετρο 2648 μ)</span></span><br />
<span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times New Roman;"></span></span><br />
<span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times New Roman;"></span></span><br />
<span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times New Roman;"></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7LK7DdW5XGiEyvYOkofVq8-bVQ6DKO8rMl3Al7M1f18yQ6G7aSbwm0Syr9WpR77WqJGQ6w7MJkoSyLCVbU4_DHoWca5XoGiGWFkSiY44rYK5lpHXspP5JtdyE6CzN8yXX5f541Rtb-WA/s765/kynigetikes-selides-kakalos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7LK7DdW5XGiEyvYOkofVq8-bVQ6DKO8rMl3Al7M1f18yQ6G7aSbwm0Syr9WpR77WqJGQ6w7MJkoSyLCVbU4_DHoWca5XoGiGWFkSiY44rYK5lpHXspP5JtdyE6CzN8yXX5f541Rtb-WA/s320/kynigetikes-selides-kakalos.jpg" width="267" /></a></div>
<span style="font-family: georgia,serif;"> </span><span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">ο Χρηστος Κάκαλος</span> </span><br />
<span style="font-family: georgia,serif;"></span><br />
<span style="font-family: Georgia;"></span><br />
<span style="font-family: Georgia;"></span><br />
<span style="font-family: Georgia;"></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfmI0sWvfSlqyDq1MQQYelnw_mi0L8BbQIpt7-i_bMnmCK0-kRCp1a-cjJjB0lypkWBb1psHp5Ts33IFa0sHtGfJYJ552gHSfUy2nTOQYeTRCVtmbB7mAlxl42PxAchHJSVcHTbYc1QHk/s600/untitled.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfmI0sWvfSlqyDq1MQQYelnw_mi0L8BbQIpt7-i_bMnmCK0-kRCp1a-cjJjB0lypkWBb1psHp5Ts33IFa0sHtGfJYJ552gHSfUy2nTOQYeTRCVtmbB7mAlxl42PxAchHJSVcHTbYc1QHk/s320/untitled.png" width="320" /></a></div>
Το καταφύγιο ''Χρήστος Κάκαλος''<br />
<span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><u><strong></strong></u></span></span><br />
<strong><u><span style="font-family: Times;"></span></u></strong><br />
<strong><u><span style="font-family: Times;"></span></u></strong><br />
<span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"><u><strong>Η τελευταία αναβαση</strong></u></span></span><br />
<span style="font-family: georgia,serif;"></span><span style="font-family: georgia,serif;"> </span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Ο <strong>Κωνσταντίνος Ζολώτας</strong> μεγάλωσε κι αυτός στο Λιτόχωρο, στη «σκιά» του Ολύμπου. Ανέβηκε για πρώτη φορά στην κορυφή του σε ηλικία 16 ετών και μυήθηκε στα μυστικά του από τον ίδιο τον «μπαρμπα-Χρήστο» Κάκαλο. Το 1972, ο Κάκαλος ήταν 90 ετών και ήθελε να ανέβει για τελευταία φορά, για να αποχαιρετήσει το βουνό. Μια μέρα, ο Ζολώτας του λέει «μπαρμπα- Χρήστο είσαι έτοιμος να πάμε;». «Να πάμε» απάντησε εκείνος. Μαζί τους πήραν και τις τρεις τότε κόρες του Ζολώτα, ηλικίας 3, 5 και 10 ετών.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">«Τα πόδια του διαμαρτύρονταν, αλλά η ψυχή του ήταν ασυγκράτητη», θυμάται ο τελευταίος και διηγείται στο «Εθνος» την εμπειρία που τον σημάδεψε: «Σιγά σιγά ανεβαίναμε. Κάναμε πολλές στάσεις. Κάποια στιγμή μου λέει ότι τον ενοχλούν τα παπούτσια και βγάζει έναν σουγιά για να τα κόψει. Μετά γυρνάει και μου λέει: Δεν φταίνε τα παπούτσια, Κώστα, τα πολλά τα χρόνια φταίνε...». Στον δρόμο έκανε μια αναδρομή των αμέτρητων αναβάσεών του, με τις εικόνες να περνούν μπροστά του σαν κινηματογραφική ταινία. Ηταν ο απολογισμός, στην τελευταία ανάβαση. Οταν έφτασαν στον Μύτικα, πατούσαν ταυτόχρονα ο μεγαλύτερος ορειβάτης, 90 ετών, και η μικρότερη, η 3χρονη κόρη του Ζολώτα, Χριστίνα</span></div>
<span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span></span><br />
<span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times;"></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibAEpwUx6CytWPpjNq16dkX3rJBTV-EgVD4FBg-AoKruKKWonPulfE9vUVCgr4wLewHNpUYb0Si_bnVKWz_GRU16eL7gbPxO-JU-ZmElsW2U2CM3h5fzu6PP18BQydXAa6_YmHw6SaJtk/s800/assets_LARGE_t_420_54207000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibAEpwUx6CytWPpjNq16dkX3rJBTV-EgVD4FBg-AoKruKKWonPulfE9vUVCgr4wLewHNpUYb0Si_bnVKWz_GRU16eL7gbPxO-JU-ZmElsW2U2CM3h5fzu6PP18BQydXAa6_YmHw6SaJtk/s320/assets_LARGE_t_420_54207000.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: georgia,serif;"> <span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">Η τελευταία φορά στη κορυφή</span></span><br />
<span style="font-family: georgia,serif;"><span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00175749278911911898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5965056227151524009.post-43590825877939136802013-07-03T02:59:00.005-07:002013-07-03T03:04:54.128-07:00Φιλοι πεζοπορίας - Ορειβασίας Παργας.....Εξόρμηση για το ετήσιο μαζεμα τσαγιού 10/7/13<div style="text-align: justify;">
<strong>Την Τετάρτη 10 Ιουλίου</strong> οι φίλοι Πεζοπορίας - Ορειβασίας Πάργας, θα οργανώσουν εξόρμηση στα όρη Παραμυθιάς (Γκορύλα) για το πατροπαράδοτο μάζεμα τσαγιού. Η διαδρομή μας θα ξεκινήσει απο τον αρχαιολογικό χώρο της Ελαίας (Βέλλιανη) και μέσα απο καλά διατηρημένο και όμορφο μονοπάτι θ' ανεβούμε έπειτα απο 1 μιση ώρα περιπου στο διάσσελο του Σταυρού (1205 μ), επειτα θα κινηθούμε αριστερά στη βραχώδη πλαγιά, οπου και θα μαζέψουμε τσάι. Επειδη ο ηλιος και η ζέστη θα μας κάνουν αρκετή παρέα τις περισοτερες ώρες, η πορεία μας θα ξεκινήσει αρκετά νωρίς (5 μιση το αργοτερο).<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtGSgGqlTqfpiZlEtHBIJrQB5aHmKCtsQkGSKhY8rF8_s14YGsa6MTlRg3vQjJb2Du6QZlihD3LlGsGa3y9bxIngOntAZuN-2c8D7c10KYeY9umKMVMkfvJ-UpQYjh5-efZyN6DkSeJHs/s320/_1_~1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtGSgGqlTqfpiZlEtHBIJrQB5aHmKCtsQkGSKhY8rF8_s14YGsa6MTlRg3vQjJb2Du6QZlihD3LlGsGa3y9bxIngOntAZuN-2c8D7c10KYeY9umKMVMkfvJ-UpQYjh5-efZyN6DkSeJHs/s400/_1_~1.JPG" width="400" /></a></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Εξοπλισμος που θα χρειαστει είναι: <strong>Σακίδιο, μποτάκια, Καπέλο, Αντιλιακό, ξηρά τροφη, Αρκετο νερό (τουλαχιστον 2 μπουκάλια), επιπλεον ρούχα για τυχόν αλλαγη, υπομονη και καλη διάθεση....</strong></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<u><strong>Διαδρομή:</strong></u> Βέλλιανη - Σταυρός (1205 μ)</div>
<div style="text-align: justify;">
<u><strong></strong></u> </div>
<div style="text-align: justify;">
<u><strong>Βαθμός δυσκολίας:</strong></u> Α+ </div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><u></u></strong> </div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><u>Ωρες πορειας:</u> 4</strong> (αφορα μόνο τις ώρες που απαιτειται περπατημα, να παμε και να γυρισουμε...ο συνολικός χρονος της εξορμησης αν προσθεσουμε και τις ωρες που θα μαζευουμε τσάι, θα είναι περισοτερος)</div>
<div style="text-align: justify;">
<u><strong></strong></u> </div>
<div style="text-align: justify;">
<u><strong>Ωρα αναχώρησης απο Παργα</strong></u>: <strong>5 και μιση το αργότερο</strong>. Συναντηση όλων πισω απ το σουπερ Μαρκετ του Γκίνη, στο σταθμο του Κτελ.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Καλο είναι οσοι επιθυμούν να συμετάσχουν στην εξόρμηση, να επικοινωνήσουν μαζι μου το αργοτερο<strong> έως το μεσημέρι της Τριτης</strong> 9 / 7 /13....κιν 6974648930</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00175749278911911898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5965056227151524009.post-57350423971553944842013-07-03T01:37:00.002-07:002013-07-03T01:38:01.333-07:00Κατηγοριοποίηση ορειβατικών διαδρομών<div style="text-align: justify;">
Οι πεζοπορικές - ορειβατικές διαδρομές κατηγοριοποιούνται, αναλογα με το βαθμό δυσκολίας που παρουσιάζει η καθεμιά...παρακάτω βλέπουμε δύο τρόπους που χρησιμοποιούνται για την ταξινόμηση των διαδρομών...</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Η πρώτη κατηγοριοποίηση βαθμολόγησης της δυσκολίας των ορειβατικών διαδρομών
είχε καθιερωθεί από τον Ε.Ο.Σ Αθηνών και τηρείται από πολλούς συλλόγους μέχρι
σήμερα.
</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong></strong> </div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Κατηγορία Α </strong><br />
Εύκολες πεζοπορικές αναβάσεις διάρκειας
μέχρι 6 ωρών, στις οποίες μπορούν να συμμετέχουν και
αρχάριοι.<br />
<br />
<strong>Κατηγορία Β</strong><br />
Πεζοπορικές αναβάσεις 6 έως 8
ωρών σε χαμηλά βουνά, με ή χωρίς χιόνι. Μπορούν να συμμετέχουν και αρχάριοι με
καλή όμως φυσική κατάσταση και ανάλογο εξοπλισμό.<br />
<br />
<strong>Κατηγορία
Γ</strong><br />
Ορειβατικές χειμερινές αναβάσεις διάρκειας άνω των 8 ωρών , με
απαραίτητη τη χρήση πιολέ - κραμπόν, ή πολυήμερες καλοκαιρινές διασχίσεις με
πολύωρες καθημερινές πορείες.<br />
<br />
<strong>Κατηγορία Δ</strong><br />
Δύσκολες
πολύωρες χειμερινές αναβάσεις. Απαραίτητες αναρριχητικές γνώσεις και πλήρης
εξοπλισμός χειμερινού βουνού. </div>
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Η δεύτερη, παρακάτω βαθμολόγηση είναι η πλέον πρόσφατη και αποτελεί ένα εργαλείο των
ορειβατικών συλλόγων προκειμένου να υπάρχει ένας κοινός κώδικας χαρακτηρισμού
της δυσκολίας μιας διαδρομής και ο οποίος γράφεται δίπλα σε κάθε διαδρομή. Ο
βαθμός δυσκολίας λαμβάνει υπ’ όψιν την περίοδο που θα πραγματοποιηθεί η διαδρομή
(καλοκαίρι- χειμώνας). </div>
<br />
<br />
<br />
<div align="justify">
<img alt="" height="456" src="http://www.pezoporia.gr/pez/imgs/pez6_001.jpg" width="520" /></div>
<div align="justify">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Το σύμβολο + προστίθεται στο βαθμό δυσκολίας (π.χ 2+, 3+ κλπ.) όταν υπάρχουν
αναρριχητικά περάσματα, εκτεθειμένες κόψεις, λούκια, ή κλίσεις χιονιού/πάγου από
40ο και πάνω. Η συμμετοχή σε τέτοιες διαδρομές απαιτεί πολύ καλή φυσική
κατάσταση και εξοικείωση με το ορεινό πεδίο. Για τις χειμερινές αναβάσεις
απαιτούνται επίσης γνώσεις στοιχειώδους ασφάλισης συντρόφου με τεχνικά μέσα.</div>
<div align="justify">
(πηγή: pezoporia.gr)</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00175749278911911898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5965056227151524009.post-73131643275594222762013-07-02T02:49:00.000-07:002013-07-02T03:03:07.830-07:00Ολα ξεκινούν απ' τα πόδια μας...Εν αρχη ην, τα ποδια μας ......Ολα ξεκινουν απο εδώ.....αυτα μας ενώνουν με τη γή και κατ' επεκταση αποτελούν το φυσικό μεταφορικό μας μέσο. Το περπατημα ειναι η βάση όλων των υπόλοιπων δραστηριοτήτων που αφορούν την κίνηση του ανθρώπου με τα πόδια. Απο εκει και μετά το χάος...κατηγορίες και παρακλάδια που τελειωμό δεν έχουν.....Ας δούμε όμως καποια βασικά πράγματα που θα μας βοηθήσουν να ξεχωρίσουμε και να κατανοήσουμε εν τέλει καποιους ορισμούς - δραστηριότητες....<br />
<br />
<strong><u>Περπάτημα</u></strong> είναι η ελέυθερη κίνηση του ανθρώπου με τα πόδια. <br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<strong><u>Πεζοπορία</u></strong> ειναι μια πιο ειδική κατηγορία περπατήματος. Διαφέρει με το απλό περπάτημα σε καποια βασικά πραγματα. Εχει ενα αντικειμενικο σκοπο παντα. Εχει διαρκεια παντα μεγαλυτερη απο 1 ωρα. Γινεται κυριως στην εξοχη και συνηθως σε εκτός δρομου διαδρομές (μονοπάτια).</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Η πεζοπορία με τη σειρά της χωριζεται σε δύο κύριες κατηγορίες. Την απλή πεζοπορία, και την ορεινή πεζοπορία.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><u>Η απλή πεζοπορία</u></strong> ειναι ότι περιπου περιγράψαμε παραπάνω..Διαδρομές στη φυση κυρίως, μικρής συνηθως διάρκειας (2 - 5 ωρες), σε ομαλές περιοχές χωρίς μεγάλες υψομετρικές διαφορές. Ο σκοπός της ειναι κυρίως αθλητικός, φυσιολατρικός.</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<strong><u>Η ορεινή πεζοπορία (Ορειβασία)</u></strong> είναι, όπως λεει και η λέξη, η πεζοπορία που γίνεται πανω σε ορεινό περιβάλον. Εδω εχουμε σαφώς μεγαλύτερης διάρκεια πορείες (5 - 12 ώρες ή και περισότερο), μεγάλες υψομετρικές διαφορές, κατα τόπους δυσκολίες (οπως πχ, διασχιση ποταμου, κινηση σε κόψη, λούκια, διασχιση φαραγγιών κτλ) και συνήθως έχει ώς στόχο τη κατάκτηση καποιας κορυφής. Στη συνέχεια και η ορειβασία με τη σειρά της χωρίζεται σε επιμέρους κατηγορίες όπως : Η αναρρίχηση βραχου - πάγου, Αλπινισμός (ορειβασία σε χειμερινό βουνό μεγάλου υψομέτρου), το ορειβατικό σκι....Καθεμια κατηγορια έχει τη δική της ιστορία να μας πεί...</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00175749278911911898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5965056227151524009.post-52058592000100880492013-07-01T14:16:00.000-07:002013-07-01T14:16:04.653-07:00Τι τελικά είναι η Ορειβασία ; Μια ρομαντική προσέγγιση....<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;"> Δεν είναι μόνο η άθληση, η κατάκτηση μιας κάποιας ψηλής κορυφής, η περιπέτεια, η ψυχαγωγία! Δεν είναι μόνο η ψυχική ανάταση και η ευχαρίστηση που νιώθουμε όταν περπατάμε μέσα στα δάση, στις γεμάτες λουλούδια πλαγιές, μέσα ή πάνω στους παγωμένους καταρράκτες ή κολυμπάμε στις λίμνες και στα ποτάμια των βουνών μας. Ορειβασία δεν είναι μόνο η γλυκιά και αγνή συντροφιά των βοσκών και των κατοίκων των απομακρυσμένων χωριών μας, δεν είναι ο καθαρός και ευωδιαστός αέρας της ορεινής υπαίθρου, δεν είναι το γλυκοχάραμα με το κελάηδημα των πουλιών ή τα ειδυλλιακά ηλιοβασιλέματα. Ορειβασία, ιδιαίτερα τη σημερινή εποχή, είναι όλα αυτά μαζί και κάτι περισσότερο: Ορειβασία είναι η ψυχική και σωματική ισορροπία, είναι το μέτρο, είναι ο αγώνας ο καλός, είναι η κοινωνική αλληλεγγύη, είναι η ολοκλήρωση του ανθρώπου.</span></div>
<cite></cite><br />
<cite></cite><br />
<cite>Εγκόλπιον ορειβασίας 1995, Γ. Πολυκράτης – Σ. Βασιλόπουλος</cite>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00175749278911911898noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5965056227151524009.post-53611795269075335212013-07-01T01:44:00.001-07:002013-07-01T01:44:18.901-07:00Καλώς ανταμωθήκαμε.......<br />
<br />
Σας καλωσοριζω σ' ενα νέο blog, μεσα στα χιλιαδες... Στόχος του ειναι η προβολη θεμάτων γυρω απο την ορειβασία κυριως, και οτι επιπλέον εχει σχεση με τον ανθρωπο, τη φυση και την αθληση...<br />
Θεωρω πως για να λειτουργησει θετικα και πιο αποδοτικα αυτος ο ιστοχωρος, θα χρειαστει και τη δική σας ενεργη βοηθεια...δεν θα ηθελα να ειστε απλα αναγνωστες, απεναντίας....τα σχολια σας, οι ιδεες σας, οι παρατηρησεις σας, ειναι γνωμονας και πυξιδα για το καλυτερο αποτελεσμα.....<br />
<br />
Σας ευχαριστω....<br />
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/00175749278911911898noreply@blogger.com0